Zastosowanie / Gastrologia

Tlenoterapia hiperbaryczna HBOT odgrywa szczególną rolę wśród metod leczniczych stosowanych w przypadkach niedrożności jelit. Użycie zwiększonego ciśnienia w stosunkowo prosty sposób zmniejsza objętość pętli jelitowych w przepuklinie oraz znaczącą redukcję objętości gazów jelitowych. Wzrost ciśnienia na zewnątrz jamy otrzewnej przyczynia się do poprawy kurczliwości jelit, a tym samym przywraca ich prawidłową perystaltykę. Istotna jest także przyspieszona dyfuzja gazów ze światła jelita do krwi oraz zwiększenie zawartości tlenu w niedotlenionych tkankach ściany jelita. Dotlenienie ściany jelita poprawia przeżywalność tkanek w obszarze objętym niedrożnością i przywraca prawidłową motorykę. Jednocześnie przepona powraca do normalnej pozycji. Następuje także pobudzenie antybakteryjnej czynności leukocytów, co hamuje proces namnażania bakterii. Przydatność Hiperbarycznej terapii tlenowej potwierdzono także w leczeniu powikłań po zabiegach chirurgicznych w obrębie odbytu oraz jako leczenie wspomagające u chorych z nieswoistym zapaleniem jelita grubego.

U pacjentów z chorobą wrzodową skojarzenie standardowego leczenia farmakologicznego z tlenoterapią hiperbaryczną przynosi najlepsze wyniki, pozwalające osiągnięcie poziomu wyleczeń przekraczającego 94% przypadków (to znacznie lepsze wyniki niż terapie kojarzone  z laseroterapią, terapią polem magnetycznym czy akupunkturą). Terapia z użyciem HBOT jest szczególnie zalecana u starszych pacjentów z wrzodami trawiennymi, u których współistnieje miażdżyca i choroba wieńcowa. Z powodzeniem tlenoterapia hiperbaryczna stosowana jest jako metoda uzupełniająca u chorych operowanych z powodu perforacji wrzodów żołądka lub dwunastnicy, skracając czas trwania rehabilitacji i zmniejszając o ponad 50% liczbę powikłań pooperacyjnych.